Κατώτατος Μισθός
Οι ελάχιστοι μισθοί που διέπονται από τον Νόμο περί Ελάχιστου Μισθού του 1941 (Κεφάλαιο 183). Ο κατώτατος μισθός καθορίζεται ετησίως από την κυβέρνηση σε διαβούλευση με τους κοινωνικούς εταίρους για ορισμένα επαγγέλματα στα οποία η κάλυψη από τον συνδικαλισμό και τις συλλογικέςδιαπραγματεύσεις είναι χαμηλή. Οι συστάσεις για την ενημέρωση του κατώτατου μισθού γίνονται από την τριμερή συμβουλευτική επιτροπή εργασίας με εκπροσώπους από την κυβέρνηση, τους εργοδότες και από την πλευρά των εργαζομένων.
Δεν υπάρχει εθνικός κατώτατος μισθός στην Κύπρο. Οι κατώτατοι μισθοί ανακοινώθηκαν για τα ακόλουθα εννέα επαγγέλματα μέσω ενός Διατάγματος/Θεσπίσματος του υπουργικού Συμβουλίου: προσωπικό πωλήσεων, υπάλληλοι, βοηθητικό προσωπικό υγειονομικής περίθαλψης (προσωπικό προσωπικής φροντίδας), βοηθητικό προσωπικό (προσωπικό φροντίδας παιδιών) στα νηπιαγωγεία, σε βρεφονηπιακούς σταθμούς και στα σχολεία, φύλακες, διαχειριστές κτιρίων και καθαριστές.
Το Διάταγμα περί Ελάχιστου Μισθού (180/2012) που ισχύει από 1ηΑπριλίου 2012 καθορίζει τον ελάχιστο μηνιαίο μισθό για επτά από τα παραπάνω εννέα επαγγέλματα, ενώ προβλέπει ένα ελάχιστο ωρομίσθιο για φύλακες και καθαριστές επαγγελματικών χώρων.
Το Γνωμοδοτικό Συμβούλιο Εργασίας του Υπουργείου Εργασίας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων διορίζει μία τριμερή τεχνική επιτροπή. Η τριμερής τεχνική επιτροπή απαρτίζεται από εκπροσώπους των συντεχνιών (ΣΕΚ, ΠΕΟ, ΔΕΟΚ) και των εργοδοτικών οργανώσεων (ΟΕΒ, ΚΕΒΕ), με πρόεδρο έναν Υπάλληλο ή τον Διευθυντή του Τμήματος Εργασιακών Σχέσεων.
Η συνήθης διαδικασία που ακολουθείται είναι η λεπτομερής συζήτηση των νομοθετικών σχεδίων, με την έκφραση και την υποβολή της θέσης και της γνώμης κάθε συμμετέχοντα οργανισμού σχετικά με τις πιθανές αλλαγές/τροπολογίες. Αυτή η διαδικασία αποτελεί μια δημοκρατική μορφή συζήτησης θεμάτων τα οποία επηρεάζουν ολόκληρο τον πληθυσμό.
Η συμμόρφωση με το εργατικό δίκαιο συμπεριλαμβανομένων των διατάξεων περί ελάχιστου μισθού εξασφαλίζεται από τους επιθεωρητές σχέσεων εργασίας. Η μη πληρωμή του μισθού που ορίζεται από το Υπουργικό Συμβούλιο αποτελεί αξιόποινη πράξη.
Πηγές: Νόμος περί Ελάχιστου Μισθού, 1941 (Κεφάλαιο 183),Διάταγμα περί ΕλάχιστουΜισθού (350/2022)
Πληρωμή σε Τακτική Βάση / Τακτική πληρώμη
Ως «Μισθός» νοείται κάθε αμοιβή σε χρήμα, ως αποτέλεσμα της εργασίας του εργαζομένου και κάθε κέρδος από παρόμοια απασχόληση στην οποία μπορεί να αποδοθεί μια νομισματική αξία και περιλαμβάνει την εισφορά στο ταμείο προνοίας, καθώς και την εισφορά που καταβάλλεται στο Κεντρικό Ταμείο Αδειών, που συγκροτήθηκε βάσει του Νόμου περί Διακοπών μετ’ Αποδοχών, αλλά δεν περιλαμβάνει περιστασιακές προμήθειες και χαριστικέςπληρωμές(ex-gratia).
Η σχετική Κυπριακή νομοθεσία για την πληρωμή των μισθών είναι ο νόμος περί Προστασίας των Μισθών του 2007. Ο εργοδότης έχει την υποχρέωση να καταβάλει τους οφειλόμενους μισθούς (στους εργαζόμενους) σε μετρητά σε ένα νόμιμο χρήμα, δηλαδή χαρτονομίσματα ή κέρματα ή μέσω λογαριασμού μισθοδοσίας ή με τραπεζική ή ταχυδρομική επιταγή. Η πληρωμή των μισθών σε μετρητά πρέπει να γίνεται κατά τις εργάσιμες ώρες και στο χώρο εργασίας. Η πληρωμή των μισθών σε είδος επιτρέπεται σύμφωνα με το νόμο σε κλάδους ή επαγγέλματα όπου παρόμοιες αντιπαροχές είναι συνήθεις υπό την προϋπόθεση ότι ο εργαζόμενος έχει δώσει εκ των προτέρων τη συγκατάθεσή του, οι αντιπαροχές είναι χρήσιμες και ωφέλιμες για τον εργαζόμενο ή την οικογένειά του, η αξία αυτών των αντιπαροχών είναι εύλογη και δίκαιη. Η πληρωμή των μισθών σε μορφή οινοπνευματωδών ποτών ή άλλων επιβλαβών ουσιών, επίσης απαγορεύεται.
Οι μισθοί πρέπει να καταβάλλονται απευθείας στον εργαζόμενο, εκτός εάν ο εργαζόμενος έχει δώσει γραπτή συγκατάθεση για το αντίθετο. Ένας εργαζόμενος έχει το απόλυτο δικαίωμα να χειρίζεται τον μισθό του και ο εργοδότης δεν μπορεί να περιορίσει, με οποιονδήποτε τρόπο, την ελευθερία του εργαζομένου να χειρίζεται τον μισθό του, εκτός από τις περιπτώσεις που επιτρέπεται από το νόμο. Ο εργοδότης δεν μπορεί να εξαναγκάσει τους εργαζόμενους να χρησιμοποιούν τα καταστήματα τα οποία λειτουργεί η εταιρεία για να αγοράσουν αγαθά και υπηρεσίες. Οι μισθοί πρέπει να καταβάλλονται τακτικά, τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα, εκτός από τους υπαλλήλους οι οποίοι πληρώνονται μηνιαίως, που θα πρέπει να καταβάλλονται τουλάχιστον μία φορά το μήνα. Εάν οι μισθοί υπολογίζονται με βάση το κομμάτι ή σύμφωνα με την απόδοση/παραγωγή, οι μισθοί θα πρέπει να καταβάλλονται τουλάχιστον δύο φορές το μήνα ανά διαστήματα που δεν υπερβαίνουν τις δεκαέξι ημέρες, υπό την προϋπόθεση ότι αυτό είναι εφικτό ή ότι καμία άλλη διάταξη δεν ισχύει η οποία να απορρέει από τη συλλογική ή την ιδιωτική σύμβαση.
Οι παρακρατήσεις από τις αποδοχές επιτρέπονται μόνο υπό ορισμένες συνθήκες και πάντοτε στο βαθμό που κρίνεται αναγκαίος για τηνυποστήριξη του εργαζόμενου και της οικογένειάς του. Επιπλέον, η εκχώρηση (μεταβίβαση) των μισθών δεν επιτρέπεται εκτός και εάν προβλέπεται ρητά από τον νόμο ή τον κανονισμό και μόνο στο βαθμό που αυτό δεν εμποδίζει την υποστήριξη του εργαζόμενου και της οικογένειάς του/της.
Οι παρακάτω τύποι παρακρατήσεων μπορούν να γίνουν από τους μισθούς: αυτές που προβλέπονται από τους νόμους και τους κανονισμούς (κοινωνική ασφάλιση, εφορία, κλπ.), αυτές που γίνονται σύμφωνα με τους κανονισμούς συνταξιοδότησης, προνοίας και ιατρικών ταμείων, αυτές που προβλέπονται από τις αποφάσεις του Δικαστηρίου,αυτές για την επιστροφή της ζημίας ή της απώλειας του εργοδότη (επιτρέπονται μόνον εφόσον η ζημία ή η απώλεια προκλήθηκε σκόπιμα ή λόγω σοβαρής αμέλειας εκ μέρους του εργαζομένου) και άλλες παρακρατήσειςμε συναίνεση του εργαζομένου.
Οι εργοδότες υποχρεούνται να τηρούν μητρώα για κάθε μισθωτό εργαζόμενο που δείχνει το ακαθάριστο και καθαρό ποσό των μισθών, συμπεριλαμβανομένων τυχόν παρακρατήσεων και τους λόγους για αυτές. Τα αρχεία αυτά πρέπει να τηρούνται από τον εργοδότη, ή για λογαριασμό του και θα πρέπει να είναι διαθέσιμα προς επιθεώρηση από τους επιθεωρητές του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων.
πηγές: Νόμος περί Προστασίας του Μισθού (35 (Ι)/2007), όπως τροποποιήθηκε
